2015-16،فصلی نفس گیر و حساس برای پپ

• 

توضیحات

دسته: مقالات شما

منتشر شده در یکشنبه, 11 مرداد 1394 13:02

نوشته شده توسط کان مقدس

بازدید: 750

به گزارش FCBAVARIA.IR- وبسایت رسمی هواداران بایرن؛همانند دو فصل اولش،گواردیولا دیدار سوپرکاپ را باخت.اما این باخت،قطعا با"آن"دو شکست تفاوت های فراوانی دارد.چرا که این ناکامی در آستانه ی شروع فصلی سرنوشت ساز،حساس و زیر ذره بینی برای پپ و تیمش رقم خورد.

پپ گواردیولا سرمربی بایرن مونیخ است.البته نه بایرن مونیخ اواسط دهه ی اول قرن 21 که در اوج هنرنمایی اش بوندس لیگا را می برد،و البته نه ان بایرن زمان ماگات و کلینزمن که تمامی قدرت های اروپا خواهان این بودند که در مراحل حذفی باهاش روبرو بشوند و همچنین نه بایرن زمان فن خال که به قول گفته ی کاپیتان تیمش-لام-با شانس و اقبال به فینال لیگ قهرمانان رسید.

بله گواردیولا سرمربی بایرن مونیخ است ولی آن بایرنی که بعد از فینال شانسکی فصل 2009-10 هر ساله از همه نظر بهتر شد و پیشرفت کرد و در نهایت هم با اقتدار کامل سه گانه برد.

بایرن بعد از دو شکست برابر اینتر میلان پیشرفت کرد،چنیدن خرید بدرد نخور و بنجل جایش را به خرید یک یا دو بازیکن تاپ و طراز اول داد و این عامل با سایر شرایط جفت و جور شد تا نخستین سه گانه بدست آید.حال که بهتر شدن در خرید بازیکن و سایر چیزها همچنان ادامه داشته، موفقیت ها از بابت کسب جام هم ادامه دار بوده؟

پپ فصل سومش در مونیخ را سپری می کند.فصل اول اگر سیستم نامتعارف و عجیب او در بازی با رئال نبود شاید حتی تیم به فینال نمی رفت،ولی قطعا رکورد شکست ناپذیری تیم در برابر رئال در مونیخ حفظ می شد.ولی اگر با سخاوتمندی تازه کار بودن و تازه وارد بودن را علت ناکامی پپ در فصل اول بدانیم،به فصل دوم می رسیم.فصلی که اگرچه مصدومیت در رقم خوردن نتایجش نقشی پررنگ داشت،ولی شاید اگر سیستم غیر محتاطانه و تهاجمی در نیوکمپ چیده نمی شد،نتایج جور دیگری رقم می خورد.

اما در فصل سوم دیگر عذری پذیرفته نیست.اتفاقاتی که چه از روی اتفاق،و چه با برنامه ریزی در بایرن پپ افتاده است،هواداران را بسیار به نتایج تیم حساس کرده است.بد نیست بدانیم برای نخستین بار در زمان فن خال بازوبند بایرن به یک غیر آلمانی رسید و تعداد هلندی های بایرن در زمان فن خال بیشتر از تعداد اسپانیایی های زمان پپ است ولی عوامل دیگری باعث شده است تا این چیزهای پیش پا افتاده و حتی نتایجی که بایرن در بازی های دوستانه و غیر رسمی می گیرد این گونه زیر ذره بین رفته و حساسیت ایحاد کند.

شاید عمده ترین این عوامل نحوه ی چیدمان بازیکنان باشد.دو ضرب المثل چرخاندن لقمه به دور سر،به جای قورت دادن راحت آن،و دوبار گزیده شد از یک سوراخ کاملا در مورد افکار پپ صدق می کند.وجود دو مدافع کناری،که اگر بهترین در دنیا نباشند،جزء بهترین ها هستند،در تیم،ولی حضور ان ها در میانه ی میدان،که باعث می شود تا بازیکنان با کیفیت پایینتری مثل رافینیا در ترکیب قرار بگیرند خود مهمترین عامل در حساس شدن به بایرن پپ است.بایرن پیش تر با یک مربی آلمانی از بارسلونا 4 گل خورده بود،ولی شکستی که علتش همین چیدمان غلط باشد(اشتباهات برنات و رافینیا در برابر رئال و بارسا)هضمش برای هوادار سخت خواهد بود.

عدم چاره اندیشی در برابر ضدحملات،تست متعدد ترکیب های شکست خورده و قرار ندادن بازیکنان در پست های تخصصی باعث شده است که تن هوادار پیش از هر مسابقه با تیم های قدرتمند مثل بید بلرزد و همین ها مستوجب واکنش های غیر معمول به کارهای حتی درست گواردیولا در بایرن می باشد؛به گونه ای که نمایش ضعیف یا خراب کردن پنالتی توسط یک اسپانیایی،بسیار بسیار بیشتر از رخ دادن اشتباهی مشابه از سوی یک آلمانی یا بازیکنی از ملیت دیگر به چشم می آید.

اگر گواردیولا در فصل سوم هم به همین روند ادامه دهد کار برایش بسار سخت خواهد شد.فشار و انتقادات فراوان بازیکنان پیشین بایرن نظیر کان،افنبرگ،ماتیوس و هامان،معمای حل نشده ی گوتزه،ترک باستین شواین اشتایگر بعد از 17 سال که از شانس پپ در دوره ی مربیگری او اتفاق افتاد از یک سو و عوامل نام برده ی تاکتیکی از سوی دیگر فصلی عجیب سخت را در پیش روی کچل 44 ساله ی نیمکت بایرن قرار داده است.

با وجود از بین رفتن اعتماد برخی از هواداران نسبت به پپ،صحبت های سرمربیان پیشین بایرن که مستقیم(هیتزفیلد)و غیر مستقیم(هینکس)از آینده ی بایرن تحت نظر پپ ابراز نگرانی کرده اند ،باشگاه تمام و کمال پشت این مربیست.شاید بهتر باشدگواردیولا کمی بیشتر خود را با روح بایرن وفق دهد تا باعث شرمندگی حامیانش نشود،و البته گذشته ی درخشانش در بارسلونا هم،با نسبت داده شدن موفقیت ها به لیونل مسی خدشه دار نگردد.